აგვისტოს დღეები

დიდი ხნით თავს ვერ შეგაწყენთ მეგობრებო. 6 სექტემბრამდე  მაინც ზედმეტი დატვირთვა კომპიუტერით და მსგავსი სატანის მოგონილი ყუთებით აკრძალული მაქვს ექიმის მიერ. არ მინდოდა აგვისტოს უპოსტოდ ჩაეარა და ,პტიჩკის დასასმელად’ შემოვედი.

უბრალოდ უყურეთ და უსმინეთ ამ ვიდეოს. მე ადრე სტატია მქონდა წაკითხული და ცუდ ხასიათზე ვიყავი რამდენიმე დღე და ახლა ვიდეომასალაც ვნახე. ის რაც ჩვენ გვაინტერესებს არის მხოლოდ პირველი სიუჟეტი, მთლიანად ვიდეოს ხანგრძლი8ვობამ არ შეგაშინოთ, მერე სხვა რაღაცეებია, ისინი არც მინახავს და არც მაინტერესებს. აი ამ პირველ სიუჟეტს კი აუცილებლად ბოლომცდე უყურეთ, ბოლოსაა მთავარი რამე-რუმეები… მერე კი მე კითხცას დაგისვამთ.

და ამ ყველაფრის მერე თქვენ კიდევ გჯერათ რომ ჩვენი მთავარი პრობლემა ბოროტი პოლიტიკოსები(პოზიცია თუ ოპოზიცია) ან გარეშეძალებია?
არა, რა თქმა უნდა არა 🙂 პრობლემა ჩვენშია – ქართველ ხალხში.
ყველაზე სასაცილო ის არის, რომლიღაც სოფლის პოლიცია ოდნავ უფრო პრადვინუტი როა, ვიდრე ქობულეთის.
და ასე იცით რამდენი აზროვნებს? უუუუმრავლესობა. ყველაზე ცუდი ისაა, რომ ქალაქებში, მათ შორის თბილისშიც ასეა. უბრალოდ, ცოტა შეფუთული ნეხვია, ჰალსტუხიანი. ვითომ ინტელექტუალური ან რესპექტაბელური ოჯახები,  უფრო მოზომილი განცხადებები – შვილო,განაშორები ქალი… რა ძალიან კარგი გოგოა, მაგრამ…; შვილო, შვილიანი კაცი, არეული ცხოვრებით…; შვილო არაქალიშვილი ქალი, ამ ასაკში, ცოტა დაფიქრდი; შვილო, რა პერსპექტივა აქვს აბა შეხედე…

აი ეს აზრივნებაა ჩემო გურჯებო ან გრუზინებო… როგირც ის დიდებული ქალბატონი დეიდა ამბობს – მთავარი ის არის, რომ ბიჭი 10 წეი მოსკოვში ცხოვრობდა, მოვლილი აქვს მთელი რუსეთი! არც ის დაგავიწყდეთ რომ მანქანა ჰყავს სერიით იკა…
ესაა თქვენი პატალოკი 🙂 ნუ ეძებთ დამნაშავეებს იმაში, რომ ქვეყანა ნეხვში ტივტივებს. ხალხი პირველი დამ,ნაშავეა – ერთგვარი ბანანის რესპუბლიკა ვართ, არა, ვატრაკებ, დაჟე უარესი. ვტიპობთ, ვითომ მაგარი როჟები ვართ და ამ დროს… რაც ცუდი გვაქვს იმას ვეპოტინებით, არაფრით ვეშვებით, ხოლო უცვხოეთიდან თუ რამე კარგია ვბლოკავთ, ცუდს ვიღებთ, როგორც გვაწყობს ისე ოღონდ. ეს არის ქალიშვილი ქვეყანა, შორეულ წარსულში ნუ წავალთ, მაშინ ვისი ვისში იყო ვერ გაიგებ. ბოლო წლებში კი ეს არის აპკს, ქალიშვილობას გადამკვდარი ქვეყანა. რომელ;იც ფეხებს ატყუპებს. სამაგიეროდ ხან ტრაკს დააქანავებს აქეთ იქით, ხან ხელით შვება ხიხია რაღაცეებს და ხან პირით. იმ გოგოსვით არის, კინოში წასვლა და ხელიხელჩაკიდებული სიარული(ნუ  ტრაკზე ხელის მირტყმა ხომ საერთოდ) ,შეყვარებულობის’ პიკი რო ჰგონია და ფეისბუქზე სტატუსს იცვლის(ვედრო მანეთად არიან ასეთები, მაგრამ მე ახლა არავის რილეიშენშიპ სტატუსზე არ უნდა ვღადაობდე ისე 😉 :დ). აპკს გაუფრთხილდით აპკს…

პ.ს.
სხვა რა
2012-მა წელმა ყველა რეკორდი მოხსნა. 2 მიკროავარია. უზარმაზარი კრედიტი. უნიჭოების ნიჭიერებად შერაცხვა და გაბლატავება, შინ თუ გარეთ, სამსახურში თუ ქუჩაში. მამიკოს ბიჭები და ძმაკაცები, ამის ინსტიტუტიც ხო ქალიშვილობის დონეზეა ჩვენთან. უსამართლობა და ორმაგი სტანდარტები(რაც ყველაზე მტკივნეულია). ერთმანეთის ჭამა და სხვა გურჯული თვისებებიც ხოდშია. ასეთი პრობლემური წელი მე არ მახსოვს, კაი ხანია.
3 თვეი 3 ოპერაცია, ცოტა ბევრი ხო არაა? რეტენციული კბილის(ყველაზე ხანგრძლივი), მოტეხილი ხელის (ყველაზე რთული) და მარჯვენა თცალის(ყველაზე სერიოზული).
ჰო, ბადურა შეიხა ცოტა, ალბათ მაშინდელი დაცემისგან დეფექტი ,დაასტიმულირაო’, ჰოდა ბადურის ჩამოშლა დაბრმავების ტოლფასია, ამიტომ უნდა ,დავაწებოთო’. დაწებდა და არ გისურვებთ ლაზერის გემოს გაგებას არავის :დ პროცესი მოკლეა 10-15 წუთი, ტკივილიც კედლებზე გაგიყვანსო ვერ ვიტყვი, მაგრამ… აი ძააალიან არასასიამოვნო გრძნობაა. თითქოს სათამაშო პისტოლეტი უჭირავს და გესვრის, შენ კიდე ხმა არ უნდა ამოიღო და არ უნდა გაინძრე, ფრიად ჟუტკი იყო, მაგრამ საჭირო :დ
მოკლედ, თუ ჭკვიანად მოიქცევი და უბედურ შემთხვევებსაც ძალით არ დაიმართებ, იქნებბი ამ შენი საკმაოდ რთული მდგომარეობით(ბევრად უარესებიც არსებობს და უკეთესებიცო – დაბოლების თეორია) ცხოვრების ბოლომდეო :დ იქ ვბევრი ერთმანეთთან დაკავშირებული კვერცხობაა… ბადურა და ფუხსის ლაქა(სისხლჩაქცევა), ესაა მთავარი საფრთხეები.
სასმელს ებრძვიან დამპლები, ლუდსაც, ბევრ ლუდსაც 😦 არაყს და ყველაზე კარგ სასმელს განსაკუთრებით 😦
ღვინოს აპრავებენ, ზომიერს. მომიწევს გადაბარგება ღვინოზე და ყველზე პიზდეცინტელექტუალებივით :დ

ორად ორი კარგი რამე მოხდა ჯერჯერობით წელს:
1. ოფიციალურად განვქორწინდი და მალე ბავშვს ვნახავ.
2. კიდევ ერთი კარგი რამე/ვინმე. უმვცა აქაც ჩემს მხრივ, დიდი გაურკვევლობა და ქაოსი.

უი, კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება მომიწევს სადღაც 2 თვეში და საერთოდ, რამდენი დარჩა ამ თარსი წელის დასრულებამდე 😦
მსოფლიოს ყველაზე კოშმარული ზაფხულის ნომინაციაში კარგი შანსები მექნებოდა

არა უშავს, 27-ში ეს გიფსი მომხსნან. 6-ში მითხრან რომ ლაზერის მერე შეხორცება ნორმალურად მიდის და მალე – ვსიო ბუდიტ ოკ
არ დაივიწყოთ მარტივი ჭეშმარიტება ყველგან და ყოველთვის – ცხოვრება მშვენიერია

უი მართლა… ის ექთანი მეცხრესართულში რომ რაღაც ,ხიხიებს’ ვამბობ მასზე, სულ რა საყვარელიაო იძახდა ახლა ჩემზე. რაღაცეებს ვტინგიცებდი და მოეწონა ალბათ. იმ გოგოს ამბითაც დავინტერესდი, მეცხრე სართულის ,გმირის’ – უი, რაღაც საოცრება იყოო, ვერც გავსინჯეთო, გაქანებული ნევროზი ჰქონდა და მგონი მთლად ვერ იყო, გაგვაგიჟაო, ტექნიკურად ფსიქიატრიულში გადავამისამართეთო. საწყალი 😦

მოკლედ, სულ ეს იყო.
მარად თქვენი, My Way

პ.პ.ს.
დესერტად კიდევ ერთი ,გურჯობა’
არცერთი პოლიტიკური პარტიის ან მხარის აგიტაციას არ ემსახურება ეს ლინკი.
უბრალოდ, შემთხვევით მოვუსმინე ამ კაცის გამოსვლას(თავიდან კიდევ სასწაულებს ამბობ, ის ამ ვიდეოში არ ჩანს, სამწუხაროდ მხოლოდ ბოლო ნაწილია ამოღებული) და გაოგნებული ვიყავი.
რა რა და თუ რამეა მოსაწონი, ეს ბათუმია და რომ დამთავრდება საერთოდ სუპერი იქნება. კაი არ მოგწონს? სხვას რატომ უჯვამ? და არალოგიკურ სლეობებს რატომ ამბობ?
ცოტა არის საკრიტიკო მთავრობაში თუ ოპოზიციაში. ზოგადად ცოტა რამეზე შეიძლება მოედავო პოლიტიკოსს, რამდენი პრობლემაა და ტიპმა ყველაზე ისეთი რაღაც ამოირჩია, რაზეც ხმა არაა ამოსაღები.
რატო ააშენეს ახალი სახლებიო, რატო გამოცვალეს მილები და რატო შეღებეს შენობებიო. რატომ დადგეს ახალი სკამები ბულვარში(რომლებზეც უკვე  დაჯდომა შეიძლებაო), მე ჩემი ჩამძღნერილი ვბულვარი და ჩაზნექილი სკამები მინდაო!
წადი რა იმაზე ესაუბრე რა ლოგიკით არის ქობულეთში სომხური წარწერები, რატომ არის ამდენი უმუშევარი, რატომ არ არის მაღალი ხელფასი და ასე შემდეგ.
დამნაშავე რატომ დაიჭირე(თუ უდანაშაულოა კი ბატონო), ქალაქი რატომ გაალამაზე და გზა რატო დააგეო იმაზე კი ნუ ეჩხუბები…

ყველაზე მეტად გული იმაზე მწყდება, რომ ამდენი წლის მანძილზე ვერაგფეტი ვერ ვისწავლეთ. ისევ 90%-იანი მხარდაჭერა გვინდა. ისევ ვხუჭავთ თვალს ერთ ცუდზე, მეორე ცუდის მოსასპობათ. ისევ ვასაქმებთ არაპროფესიონალებს, რომლებიც ახლა ჩვენსკენბ არიან ფულის ან სხვა მიზეზის გამო. ისევ იგივე სახეები, იგივე მიდგომები, ასე კი არაფერი გამოვა. ერთადერთ გამოსავალს გიტოვებენ – წასვლა სხვა ქვეყანაში.

ბათუმი ყოველთვის კარგი ქალაქი იყო, მაგრამ ახლა რა შედარებაა, ორმაგად უხარია თვალს. ხო შეიძლება ერთი რაღაც მაინც გამოარჩიო… ყველაფერი მეც არ მომწონს იგივე იმ ბულვარში. ის ახალი უგემოვნებო მაღაქზიები ზედ პლაჟზე თურქებმა რო ააშენეს და ასე შემდეგ, მაგრამ ასეთ მარაზმში გადავარდნა შეიძლება? თქვი რომ ეს კარგი ა დანარჩენი არ მომწონს, მაგრამ ეს ხომ უკიდურესობების ქვეყანაა და აქ ხომ თავისი სიტყვა და ხედბვა ყველას სწორი ჰგონია.